De Provinciale Hogeschool Limburg heeft een voormalige slachterij gerenoveerd tot een pop- en rockcampus. Hippo-Architecten ontwierp het gebouw-in-een-gebouw waarbij de bestaande toestand gestript werd en het skelet en het bestaande volume aan de buitenzijde bewaard werd. Enerdo heeft voor dit project de studies technieken, de EPB-verslaggeving en de veiligheidscoördinatie gedaan. De uitdaging in dit project waren onder andere het zoeken naar een evenwicht tussen oud en nieuw en tussen de akoestische eisen en de ‘architectuur’. Het gebouw bestaat uit verscheidene leslokalen, repetitieruimten, opnamestudio’s en algemene lokalen en is ontworpen volgens de strengste akoestische eisen. Hiervoor hebben de ruimtes een typische opbouw met geluidsisolerende wanden. Door deze hoge isolerende graad van de structuur is het essentieel om voldoende te ventileren, te verwarmen en te koelen. Op deze manier kan het nodige comfort geboden worden aan de gebruikers. Het ontwerp van de technieken steunt op drie pijlers betreffende geluid. Ten eerste is er kans op geluidsoverdracht door overspraak tussen naburige lokalen via de luchtkanalen. Dit werd ondervangen door gebruik te maken van een combinatie van vaste geluidsdempers en dempende flexibele kanalen. Ten tweede is er gevaar voor stromingsgeluiden in de leidingen en kanalen. De oplossing om dit type probleem tegen te gaan bevindt zich in het correct dimensioneren van leidingssecties en het gebruiken van een aërolisch/hydraulisch verantwoord leidingstracé. Ten derde zijn er de geluiden afkomstig van de technische componenten zoals motoren en pompen. Het geluid dat deze voortbrengen hebben specifieke frequenties, het dempen van deze geluiden kan enkel gebeuren door een correcte akoestische ontkoppeling van het technisch lokaal ten opzichte van het gebouw. In het elektrisch ontwerp werd rekening gehouden met de specifieke noden van muzikanten, zoals drijfkrachtaansluitingen, data-connecties, dimbare verlichting en Box-aansluitingen. Ook de architecturale eisen werden ingewilligd, door het gebruik van een zeer zichtbare technische installatie werd er tegemoetgekomen aan het LO-FI architecturaal principe. De kabelgoten werden bijvoorbeeld gebruikt om de vorm van de gangen te accentueren. In dit specifiek project zorgde de communicatie en samenwerking tussen architect en studiebureau voor een esthetische bijdrage van de technische installatie aan het totale architecturale concept van de binnen-en buiteninrichting. Het industriële karakter van het gebouw werd geaccentueerd door verschillende technische elementen.